het blinde meisje (een inuyasha fanfic)

Het blinde meisje
Dit verhaal gaat over een meisje dat leeft in de tijd van inuyasha. Ze is blind en ziet niks. Niemand weet wie haar ouders zijn. Ze woont bij een vriend van haar vader. Haar naam is nikaya en dit is haar verhaal.

Hoofdstuk 1: de demonheer.

Het is druk in het dorp. Er lopen overal mensen rond. Daar tussen al die mensen lopen een meisje en een jongen: Nikaya en Yuu.”Oi nikky wat vind je van deze kimono” vraagt Yuu. Nikaya draait zich om en glimlacht. “ Welke kleur heeft ie?” vraagt ze. “ Geel ” zegt Yuu. “ Dan hoef ik hem niet , hou meer van zwart en blauw omdat de kleuren zijn die ik kan zien weet je nog” zegt Nikaya. Yuu zucht.

Hij kent haar sinds hij op het land van de landheer werkt waar ze ingetrokken is. Toen hij haar voor het eerst zag leek ze een verwaand kreng omdat ze niemand aan keek. Het leek daar door alsof ze geen respect had voor hen. Later leerde hij dat ze blind was en hun niet kon zien. Er was nog iets geks aan haar. Elke volle maan werd haar wit en de dag daarna was ze ziek. De dokter zeiden dat ze een vreemde ziekte had. Zij leek er niks van te merken. In het begin had ze weinig vrienden op hem na dan. Maar toen nam de landheer haar mee naar een festival. Daar ontmoeten ze demonen , meisjes demonen die haar accepteerde en haar als een van hen zagen. Ze noemde haar de maangodin omdat ze alleen met volle maan veranderde. Yuu vond het in het begin niks maar nu was hij er aan gewend.

Ze waren allebei nu 17 en Nikaya was een mooi meisje. Ondanks haar ogen kreeg ze veel aandacht van mannen. Alleen de landheer was daar niet zo blij mee. Hij zag haar als een dochter. Dus werd Yuu aan gesteld als Nikaya’s wachter. Yuu vond het niet erg. Nikaya was een lieve meid en ze veroorzaakte nooit echt veel problemen.

“ Kom op nou nikaya anders komen we te laat” zegt Yuu. Nikaya rent in re richting van de stem van Yuu. Opeens loopt ze tegen iemand aan.”Heey kijk jij eens uit!” roept de man waar ze tegen aan gelopen is. Nikaya schrikt. Yuu rent naar haar toe.” Gaat het nikky? Het spijt me dat ze tegen u aan gelopen is ze heeft u niet gezien” zegt Yuu tegen de man. “Keh hou die nutteloze muts van je in de gaten.””Ja meneer”. Yuu draait zich om naar Nikaya.”Kom we gaan naar huis”.”Oké” . Nikaya loopt droevig achter Yuu aan en houdt hem ij zijn kimono vast.

Als bij de het landhuis zijn laat Nikaya pas los. De landheer komt het huis uit gestormd.”Nikaya!!! waar was?! Je maakt me bezorgd!!” Nikaya zegt:” Gomennasai Sherei-sama het zal niet nog eens gebeuren.” Nikaya buigt haar hoofd en loopt weg. Yuu zucht.’Wat is er de laatste tijd toch met haar’
Denk hij.

Nikaya loopt haar kamer binnen. Haar kamer bestaat uit niks meer dan een kledingkast, een bed, en een stoel met bureau. Ze zucht. Op het bureau staat een doosje. Ze pakt het doosje en doet het open. Een zachte melodie vult de kamer. Nikaya luistert er naar en zucht weer.’ Alles voor jou en niks voor mij’ denkt ze. Een traan loopt langs haar wang.

Toen ze klein was wist Nikaya al dat ze anders was dan de meeste meisjes. Ze kon niks zien maar wist toch hoe mensen er uit zagen. Ze kon namelijk aura’s zien. Die kan je met het blote oog niet zien. Daar voor moet je eerst je tweede oog sluiten en je derde oog openen. Voor Nikaya was dat een makkie. Ze kon toch niet zien.

Terwijl de melodie zich steeds herhaalt lopen er tranen over Nikaya’s wangen. Ze wil zo graag iets zien ook al is het maar voor even. Één glimlach, één traan. Maar helaas kan ze dat niet. Nikaya droogt haar tranen en luistert weer naar de melodie en begint te zingen:
“ the rain won’t stop falling
If I could only see your face I would kiss it
Please come closer so I can feel you
I want to feel you close to me
Please don’t leave

The wind drives with me to the place called home
You will be there and I will finally see your face
The wind will bring me to you
The water will bring me to you
Fire will leave us alone
Alone in a cold night

Please return to the place where you left me
Please return , I am waiting for you
Please return and be with me

Please return and let me feel your face again.”

Alle bediendes kijken op en luisteren. Nikaya stopt met zingen en kijkt voor zich uit. Dan komt Seiko binnen, Nikaya’s persoonlijke bediende.”Dat was erg mooi Nikaya-sama. Oja de meester wenst u te zien in de eetzaal we hebben gasten. Zal ik u helpen met u kimono?” Nikaya glimlacht:” Ja graag Seiko.”

Nadat Seiko Nikaya heeft geholpen met omkleden brengt ze haar naar de eetzaal. Daar wacht de landheer met de gasten.” Aha Nikaya-chan goed dat je bent gekomen. Ik wil je voorstellen aan de demonheer van het westen: Sesshomaru-sama.” Nikaya knikt. Sesshomaru kijkt haar vreemd aan.”Mag ik vragen waarom mevrouw Nikaya alleen maar knikt en dan nog wel de verkeerde kant op?’’ Nikaya schikt en zegt gauw:” Het spijt me Sesshomaru-sama ik kan u niet zien.” Sesshomaru bekijkt het meisje nog eens goed. Dan ziet hij dat haar ogen wit zijn. Wit grijs. “ Gomennasai ik had het niet gezien.” Zegt Sesshomaru. Nikaya glimlacht alleen en gaat zitten. De landheer kijkt bezorgd naar Nikaya. “ U hoeft niet zo bezorgd te kijken hoor Sherei-sama. Ik vergeeft hem gewoon.” Sesshomaru schrikt en kijkt haar aan. ‘Hoe kan ze als ze blind is zien dat hij bezorgd kijkt. ‘ Nikaya lacht en kijkt hem aan. “ hèhè niet schrikken hoor Sesshomaru-sama. Ik kan aura’s zien.” De landheer lacht :” Haha Nikaya laat hem niet zo schrikken.”

Nikaya glimlacht en steekt haat tong uit.” Hihi ik ben ook maar een mens.” “nou eigenlijk is dat niet waar Nikaya, je bent eigenlijk een demon.” Zegt de landheer. Nikaya kijkt hem aan met een lege blik. “ Is dat waar ?” vraagt ze met een lege stem. De landheer lacht:” Ja ja het was ook even schrikken voor mij maar je bent inderdaad een demon.” Er loopt een traan over Nikaya’s wang. Dan staat ze op en loopt de kamer uit zonder iets te zeggen. De landheer roept haar nog maar het heeft geen zin. Haar besluit staat vast: ze moet weg hier.

Einde van hoofdstuk 1.

hoofdstuk tweeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!

droog:P